.
Ο ‘‘φιλελευθερος’’ σε καθε ευκαιρια καταδικαζει με βδελυγμια τη βια ‘‘απ’ οπου κι αν προερχεται’’.
Ομως την κυριαρχη μορφη βιας, την εκμεταλλευση, οχι μονο δεν τη θεωρει βια (αλλοιμονο), αλλα την αντιμετωπιζει περιπου ως θεμελιο του πολιτισμου.
Αν αντιμαχεσαι τη θρησκεια του χρηματος, την ιεραρχια, την εκμεταλλευση, την ανισοτητα, σε στιγματιζει ως διακατεχομενο απο τις εμμονές της ‘‘ιδεολογιας’’, αιθεροβαμονα, περιπου ψυχοπαθολογικη περιπτωση.
[Οπως ακριβως οι παλιοι συναδελφοι του διανοουμενου υπηρεσιας, οι παπαδες, στιγματιζαν ως αμαρτωλο και διαολου καλτσα οποιον εναντιωνονταν στο φεουδαρχη και στο βασιλια.]
Αν απεργησεις, εισαι ανευθυνος και υπονομευεις την ‘‘εθνικη οικονομια’’ (διαβαζε: τα κερδη του αφεντικου σου).
Αν παρεις με τις πετρες αυτους που σε εξαπατουν και σε εκμεταλλευονται, εισαι εχθρος της δημοκρατιας, της νομιμοτητας, της κοινωνικης ειρηνης.
Ενω αυτοι σε διαβουκολουν και σε αρμεγουν νομιμα, δημοκρατικα, ειρηνικα.
ΤΟ ΑΡΜΕΓΜΑ ο παγκουϊστης ‘‘φιλελευθερος’’ το αποκαλει ‘‘δημοκρατια’’ και ‘‘νομιμοτητα’’ (οπως αλλοτε το αρμεγμα ηταν ‘‘θελημα θεου’’ κατα τους παπαδες).
ΤΗ ΔΟΥΛΟΦΡΟΣΥΝΗ την αποκαλει ‘‘δημοκρατικο ηθος’’ (οπως την αποκαλουσαν ‘‘θεοσεβεια’’ και ‘‘χριστιανικη αρετη’’ οι ρασοφοροι απατεωνες σε αλλες εποχες).
.